OK, denk even mee: Verkiezingen worden gehouden niet om de nieuwe regering te kiezen, maar om buy-in te creëren onder de bevolking voor vijf nieuwe jaren neoliberaal regeringsgeweld.
“If voting made a difference, they wouldn’t let us do it. ”
— Mark Twain
Als verkiezingen echt een verschil zou kunnen maken, was het wel verboden. Nu is er zogezegd keuze tussen een Rothschild bankier (Macron) en een Populist (Le Pen). Wie denkt u nu werkelijk, wordt morgen als winnaar verkondigd? Le Pen heeft uiteraard geen enkele kans.
Rothschild vs Populist
Macron is als Rothschild bankier uiteraard reeds enige tijd geleden gekozen voor deze functie. Niemand kende die vent tot een paar maanden geleden, toen duidelijk werd dat er een nieuwe ‘Golden Boy’ nodig was in de “verkiezingsstrijd”. De Rothschild bankiers keken in hun stal en trokken een Macron tevoorschijn. Hij werd gekozen voor de rol van hoogste woordvoerder van het (financieel) grootbedrijf / president. En zo gedaan: voltrokken feit, bedankt en tot ziens.
Le Pen, tegelijkertijd, wordt volcontinu gesaboteerd, in alle grote media (ook in Nederland), en door het gehele politieke establishment (ook in Nederland). De lijnen sluiten zich altijd weer op een bijzonder voortreffelijke manier als het erop aan komt. Een paar weken geleden werd Marine LePen bijvoorbeeld reeds haar politieke immuniteit afgenomen, en wordt nu vervolgd door EU justitie. Volgt goed op de recent opgelegde boete van 300.000. Ja, kritiek op het establishment is verboden. Het establishment komt dan met het volle gewicht op je neer. Ondertussen zijn de protesten tegen Le Pen goed georganiseerd, goed gecoördineerd en goed gefinancierd.
Aan de andere kant is de zeer elitaire Macron uiteraard Rothschild’s meest recente Golden Boy. Deze vent, zijn achtergrond en zijn recente grote politieke winst volledig uit het niets, stinken uiteraard flink. Compleet onbekend bij ieder, maar… Als Rothschild-lievelingetje (en daardoor uiteraard gesteund door het gehele EU establishment) ben je uiteraard veilig en is je winst reeds gegarandeerd. Zo gezegd, zo gedaan:
Franse media mogen de inhoud van de gelekte e-mails van het campagneteam van de Franse presidentskandidaat Macron niet publiceren. Publicatie wordt gezien als een misdaad. (#MacronLeaks)
De lijnen sluiten zich als het erop aan komt, zie het gebeuren, steeds weer.
De uitslag is duidelijk
Is er werkelijk nog iemand die twijfelt aan de uitslag van de verkiezingen morgen? Ik niet.
Le Pen mag en gaat dus niet winnen. Het establishment doet willekeurig wat nodig is. Dat weten we toch ondertussen wel? Herinner: 6 mei, Pim Fortuyn. “Whatever it takes… and believe me, it will be enough.“ Aan die uitspraak was geen woord gelogen. Journalisten worden nu zelfs letterlijk bedreigd met gevangenisstraffen als ze kritiek hebben op Macron!
Het magische getal van 51% is recentelijk [Erdogan, Trump] het gebruikte middel. Dat zal het hier ook wel worden. Met 51% wint Macron gegarandeerd maar beperkt en kan Le Pen tegelijkertijd grote winst claimen. Met 51% win je echter vooral ook voldoende buy-in van het publiek voor “de regering van Macron”. Het publiek denkt dan dat het werkelijk weinig scheelde, had het gevoel inspraak te hebben, legt zich neer bij het resultaat, volgende keer beter, etc, etc.
En voila: Weer vijf jaar meer slopende status quo business as usual! De winst voor het establishment – het multinationale (financiële) grootbedrijf – is weer binnen. Het totale neoliberale sloopbeleid van het EU-kartel gaat immer door. De belangen van het multinationale grootbedrijf staan uiteraard boven alles. Er is ruimte voor geen enkel alternatief onderweg naar de bodem. Weg met Frankrijk, weg met ons. Peak Idiocy.
Done deal, ‘nuff said.
Lees verder via de Bron: Lang Leve Europa!
Photo by Christophe Becker cc