De meeste van ons die de goudprijs volgen zullen dat voornamelijk doen in euro’s of in dollars. Zo nu en dan kunnen we in deze valuta’s een uitschieter naar boven of een diepe duikeling naar beneden waarnemen, maar het echte spektakel blijft helaas uit.
Nog minder spectaculair wordt het voor diegene die de goudprijs volgt in SDR – de Special Drawing Right. Wie de goudprijs volgt in SDR krijgt daarentegen een ‘reëler’ zicht op de ontwikkeling van de goudprijs.
De SDR is een mandje van valuta’s te weten de euro, de Amerikaanse dollar, yen, het Britse pond en sins kort ook de yuan.
#Gold priced in #SDR (US dollar, EU euro, British pound, Japanese yen, Chinese yuan) (March 14, 2017) – via https://t.co/NjtSzxxNhA pic.twitter.com/lGGaIHzL9D
— 🇪🇺 🇲🇨🇨🇭Dan Popescu 🇫🇷🇮🇹🇷🇴 (@PopescuCo) March 15, 2017
Opvallend is dat de goudprijs eigenlijk al vanaf begin 2013 binnen een saaie bandbreedte beweegt tussen de SDR 800 en SDR 950. Daarbij is de goudprijs tevens nog steeds ver verwijderd van de ‘all-time-heigh’ uit september 2011 toen de goudprijs voor bijna SDR 1200 te boek stond.
Goudprijs en fundamenten
Dat de goudprijs niet meer van zijn plek lijkt te komen is opvallend daar de fundamenten doen vermoeden dat een hogere goudprijs gerechtvaardigd is. Geopolitieke spanningen nemen toe, de geldcreatie was de afgelopen 8 jaar nog nooit zo groot in omvang sinds het ontstaan ervan en neemt de vraag naar goud onder beleggers enkel maar toe.
Ook centrale banken, voornamelijk die in China en Rusland hamsteren goud in een tempo dat doet vermoeden dat stellig een goudstandaard aanstaande is. Goeroes als Jim Rickards, Marc Faber, Willem Middelkoop, Peter Schiff en Gerald Celente onderbouwen deze theorie al jaren.
De meeste economische veranderingen ontwikkelen zich geleidelijk, maar wanneer het op goud aankomt, kunnen economische veranderingen een stuk drastischer zijn en vaak ook onvoorspelbaarder. Voorbeelden zijn het Bretton Woods verdrag uit 1944 en de loskoppeling van goud van de dollar door de toenmalige president Nixon in 1971.
Wellicht staan we opnieuw aan de vooravond van een wereldomvattende gebeurtenis in economisch opzicht. Het is niet zozeer de vraag óf dit zal plaatsvinden, maar wel ‘wanneer’ het zal plaatsvinden.